Zunzar Manachya -झुंजार मनांच्या
झुंजार मनांच्या लखलखत्या समशेरी
घेऊन मारु या अटकेपार भरारी॥धृ॥
पाहून भोवती दुरवस्थेचा पूर
संताप होउनी फुटून उठतो ऊर
श्वासास जाळिते असहय आग विषारी॥१॥
अन्नात कुणाच्या कुणी कालवी माती
ही कळिकाळाची विपरीतच जनरीती
हा कालगतीचा बसतो घाव जिव्हारी॥२॥
सरहद्दिवर ही टपली क्रूर गिधाडे
हे उभे ठाकले पोलादी रणगाडे
का ह्रदय थरारे ऐकुनिया रणभेरी ॥३॥
भयकंपित ह्रदयी भरुनि पुन्हा आवेश
आसेतुहिमाचल घुमवू रणसंदेश
तळपवू घरोघर पुन्हा तिखट तलवारी॥४॥
jhuṁjāra manāṁcyā lakhalakhatyā samaśerī
gheūna māru yā aṭakepāra bharārī ||dhṛ||
pāhūna bhovatī duravasthecā pūra
saṁtāpa hounī phuṭūna uṭhato ūra
śvāsāsa jāḻite asahaya āga viṣārī||1||
annāta kuṇācyā kuṇī kālavī mātī
hī kaḻikāḻācī viparītaca janarītī
hā kālagatīcā basato ghāva jivhārī ||2||
sarahaddivara hī ṭapalī krūra gidhāḍe
he ubhe ṭhākale polādī raṇagāḍe
kā hradaya tharāre aikuniyā raṇabherī ||3||
bhayakaṁpita hradayī bharuni punhā āveśa
āsetuhimācala ghumavū raṇasaṁdeśa
taḻapavū gharoghara punhā tikhaṭa talavārī ||4||